Mane,tekel,peres...

Kendi kendime söyleniyorum!

Hep zamanım var diyip ertelersin,en olmadık anda'da söyleyi verirsin ''seni seviyorum.''.Geç olur,sen bunu söylerken o kişi çoktan gitmiştir,kısacası sen kendi kendine konuşmuş olursun,hepsi bu.

Ama sen öyle gülmeseydin keşke.

Olması gerektiği için oluyor belki..Olması gerektiği gibi kim bilir..

Artık burada değilim.

İlk görüşte aşka inanırmısın?

Bu çok güç bişey aslında. İnansam olacak mı gibi bi düşünce oluşuyor insanın aklında...Yani bunu ortaokul çağlarında sormuş olsaydılar cevap net olabilir derdim heralde. Hatırlıyorumda ilk aşkımda bu şekildeydi Çocuğu gördüğüm yere 5 gün boyunca aynı saate gitmiştim tekrar görebilme umuduyla. İnanılmaz heyecan vericiydi..Eve her dönüşümde yaşadığım hayal kırıklığı,öbürgün yine.. çocuğu gördüğümde üzerinde okul forması vardı kesin okuldan çıkma saati diye düşünmüştüm,benim öyleydi.. Aslında doğru düşünmüştüm de bi sorun vardı çıkmaya başladığımzda öğrendimki çocuk o gün okulunu değiştirmiş. Yani benim onu beklediğim saatten 4 saat daha erken çıkıyormuş. Ne şans ama!  Şimdi aynı şeyi yapmayacağımı düşündüğümden bu yaşımda yani ilk görüşte aşkın inandırıcılığıda kalmıyor.. Aslında aşk da bunun gibi.. Yaşamadığın sürece inanmazsın..