Mane,tekel,peres...

Düşü olmayan acı sonsuzluk.

Herşeyden daha fazla seve bilirdim onu..

Günahlar işliyoruz ,bedelini bizim ödediğimiz günahlar..Seviyoruz sevdiğimizi zannediyoruz.Ve bu bize hiç iyi gelmiyor.Kendimizi,benliğimizi bir tarafa koyuyor onun için yeni bir ''ben'' yaratıyoruz. Yavaş yavaş eksiliyoruz .. 

Bir nefese kul olmayı öğretiyor karşımızdaki bize sonunu bilmediğimiz yollara sapıyoruz.Hiç bilmediğimiz o yerlerde geziniyoruz usul usul daha önce yaşanmamış olması en büyük merakımız oluyor..

Çok şey yitiriyoruz..Deydi diyebiliyosan ne mutlu sana..